Et

Latincedeki "ve" anlamındaki et bağlacı, Sanskritçedeki "ötesi", "öte", "-den ötedeki" (beyond) manalarına gelen "ati" ve Yunancadaki "ayrıca", "bundan başka" gibi anlamlara gelen "ἔτι"nin karşılığıdır (qui illius impudentiam norat et duritudinem, Cato ap. Gell. 17, 2, 20: te sale nata precor, Venus et genetrix patris nostri, Enn. ap. Non. 378; blande et docte percontat, Naev. ap. Non. 474, 7: ut, quoad possem et liceret, a senis latere numquam discederem, Cic. Lael. 1, 1).

Modern dillere de geçmiştir: Fr. et, İt. e - ed, İsp. e - y, Por. e, Gal. e.